Marta Radzikowska
2024-04-03
Arytmia to najczęstsza przyczyna wizyt pacjentów w gabinetach kardiologicznych. Polega na zaburzeniu pracy serca – jej przyśpieszeniu, zwolnieniu lub nieregularności. Arytmie mogą być łagodne
i nieszkodliwe, występować zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Bywają też arytmie uciążliwe
i zagrażające życiu. Jakie są objawy arytmii? Czym jest spowodowana? Jak wyleczyć arytmię? Odpowiadamy.
Do arytmii dochodzi w momencie wadliwego przekazywania sygnałów elektrycznych w sercu, samoistnie wytwarzanych przez mięsień sercowy. Impulsy elektryczne, przewodzone przez odpowiednie komórki, stymulują jego pracę, w pierwszej kolejności powodując skurcz przedsionków, a następnie komór serca. Konsekwencją nieprawidłowego przekazywania sygnałów elektrycznych jest nieregularne bicie serca – zbyt szybkie (tachykardia patologiczna) lub zbyt wolne (bradykardia). U osoby dorosłej zdrowe serce bije od 60 (w stanie spoczynku) do 100 razy (podczas intensywnego wysiłku) na minutę. Nieprawidłowy rytm serca skutkuje pompowaniem niewystarczającej ilości krwi do pozostałych organów. W konsekwencji chory mierzy się z zawrotami głowy, omdleniami i innymi dolegliwościami.
Arytmia serca jest spowodowana najczęściej chorobą niedokrwienną serca, chorobą zastawek serca, zwyrodnieniem serca, wadami wrodzonymi, nadciśnieniem tętniczym, zmianami patologicznymi mięśnia sercowego (kardiomiopatia), urazami po zawale serca, zaburzeniami poziomu elektrolitów (jonów sodu i potasu) we krwi, nerwicą lub przedawkowaniem leku. Może mieć również podłoże genetyczne (tzw. kanałopatie) lub wystąpić jako powikłanie po COVID-19. Do przyczyn arytmii serca zaliczamy także:
Arytmia serca może pojawiać się okresowo – nazywamy ją wtedy arytmią napadową lub utrzymywać się przez długi czas – tzw. arytmia długotrwała.
Arytmie dzieli się ze względu na miejsce występowania (komorowe lub nadkomorowe) oraz szybkość bicia serca (szybkie, wolne lub nieregularne). Najczęściej diagnozowane rodzaje arytmii serca to:
Arytmie serca mogą pojawiać się bezobjawowo. Naturalnie, chory może również odczuwać tylko niektóre dolegliwości. Wśród objawów arytmii serca wyróżnia się:
U dzieci, częściej niż u dorosłych, może również pojawić się ból brzucha, bladość skóry, przyspieszony oddech i nadmierna potliwość.
Podstawą diagnostyki arytmii serca jest przeprowadzenie wywiadu z pacjentem i pomiar jego tętna. Lekarz przeprowadzi również badanie fizykalne, tzn. osłucha serce w celu znalezienie ewentualnych szmerów. Następnie specjalista powinien zlecić badania diagnostyczne:
Celem diagnostyki arytmii serca, poza wyleczeniem objawów, jest znalezienie jej przyczyn i stopnia zaawansowania. Poza wyżej wymienionymi badaniami, u chorego można zastosować mobile Holter. To połączenie Holtera EKG z telefonem komórkowym. Podczas badania zapis EKG jest transmitowany za pomocą telefonu komórkowego do centrum nadzoru. Mobile Holter jest bardziej zaawansowany technicznie od klasycznego Holtera EKG, a ocena zapisu jest wykonywana na bieżąco przez system informatyczny i przez nadzorującego technika.
Znacznie rzadziej w diagnostyce arytmii stosuje się rezonans magnetyczny, echokardiografię czy badania genetyczne. Podobnie jest z wszczepieniem pod skórę klatki piersiowej chorego rejestratora zdarzeń. Wskazaniem do zastosowania tej metody są zasłabnięcia, omdlenia i sporadyczne kołatania serca.
Intensywne, nawracające skurcze wymagają konsultacji w specjalistycznym ośrodku kardiologicznym
w celu zakwalifikowania do badania elektrofizjologicznego (umożliwiającego zbadanie przesyłu impulsów w sercu).
Sposób leczenia arytmii serca lekarz dobiera do przyczyny i stopnia zaawansowania choroby. Wśród stosowanych metod wyróżnia się:
Arytmie łagodne często nie wymagają zaawansowanego leczenia, a do przywrócenia prawidłowej pracy serca może wystarczyć zmiana stylu życia – zbilansowna dieta, ograniczenie stresu
i spożycia alkoholu, rzucenie palenia, regularna aktywność fizyczna i dbałość o higienę snu.
Wszystkie wymienione powyżej metody leczenia arytmii serca mają na celu uregulowanie rytmu jego pracy i zapobiegnięcie powikłaniom. A te mogą być naprawdę groźne – od postępującej niewydolności mięśnia sercowego, przez udar niedokrwienny mózgu po nagłe zatrzymanie krążenia.
Zostaw komentarz